Życie prywatne Leona Charewicza owiane było tajemnicą aż do teraz. Aktor udzielił wywiadu dla serwisu zlotascena.pl, w którym zdradził, że jego ukochana żona Zofia Charewicz, która też była aktorką, zdecydowała się na odejście z pracy, by poświęcić się wychowywaniu ich córki, Natalii.
Czytaj też: "Mówili, że sprzedałam się dla kasy". Agnieszka Chylińska wspomina moment zwrotny w karierze
Córka nie poszła w ślady rodziców, postanowiła pójść drogą nieartystyczną. Nie zaprasza jej również na premiery swoich spektakli, podobnie, jak żony. Zdradził tego powody.
One są takie nieprawdziwe, napompowane, bo zapraszamy wtedy kolegów aktorów, media, władze. Po dziesiątym spektaklu rodzina może mnie zobaczyć. Wtedy wszystko, już się ładnie układa, jest spokojniej bez nerwów. Czekam też, co powie moja żona. Czy mnie skrytykuje? - zastanawiał się Leon Charewicz.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Kim jest Leon Charewicz?
Leon Charewicz to polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny, urodzony 24 sierpnia 1947 roku w Białymstoku. Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, którą ukończył w 1970 roku. W tym samym roku zadebiutował na scenie Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, gdzie występował do 1972 roku.
W latach 1972–1974 był aktorem Teatru Polskiego w Szczecinie, a następnie, od 1974 do 1981 roku, związany był z Teatrem Narodowym w Warszawie. Od 1981 roku do przejścia na emeryturę w 2007 roku występował na deskach Teatru Studio w Warszawie.
Leon Charewicz ma na swoim koncie liczne role filmowe i telewizyjne. Wystąpił m.in. w takich filmach jak "Człowiek z marmuru" (1976) w reżyserii Andrzeja Wajdy, "Seksmisja" (1983) Juliusza Machulskiego oraz "Kiler" (1997) w reżyserii tego samego twórcy. Ponadto pojawił się w popularnych serialach telewizyjnych, takich jak "Czterdziestolatek" (1974–1977), "Zmiennicy" (1986) czy "M jak miłość" (od 2000), czy ostatnio "Barwy szczęścia".
Aktor zasłynął również jako lektor filmów dokumentalnych i audiobooków, użyczając swojego charakterystycznego głosu w wielu produkcjach. Jego dorobek artystyczny obejmuje także udział w słuchowiskach radiowych oraz dubbingowanie filmów animowanych.
Swoją starszą o 7 lat żonę, Zofię Charewicz (posługiwała się także nazwiskami Grąziewicz i Tomaszewska) poznał w czasie pracy w Teatrze Nowym w Łodzi. Aktorka po odejściu z placówki grywała jeszcze w Teatrze im. Jaracza i Teatrze Polskim w Warszawie. Widzowie mogą ją kojarzyć m.in. z ról w takich produkcjach jak: "czas honoru", "Singielka", "Chłopi", "Daleko od szosy" i "Vabank".
